Nankör Şiiri - Hüseyin Muşmal

NANKÖR

İnsanoğlu nasıl nankör bir varlık
Her şeyi olsa da kıymetin bilmez
Varlık içindeyken onu bir darlık
Bir kere bulsa da kısmetim demez

Bütün hırsı daha fazla yaşamak
Bu dünyaya çivi çakıp döşemek
Mümkün olsa diğerine taşımak
Satamazsa günahını götürmez

Paraya değer vermem diyenler
Gariptir ki yetim hakkı yiyenler
Hayvan sever deri kürkü giyenler
Nedendir bir garibi giydirmez

Kiminde uyku yok kimisi düşte
Kimisi aç iken kimi gevişte
Birilerin aklı fikri sevişte
Aklına da başka bir şey getirmez

Eşrefoğlu dert edersin kendine
Varılınca Yaratanın indine
Kimler uydu kim uymadı andına
Yaratan nazarında rüşvet işlemez