Nameste... Şiiri - Fahri Fıratoğlu

birşey var
keskinliğinde bilenen zamanın
ve soluk sesleriyle kirli...

sokak meczuplarının
ıslıkklarında gizli.

lal
ne yana dönse gözü şaş
ve sağır
hisleri yok...

onu kayadan ayırmak
gerektir
kayanın da cevherinde gizli bir dil
bir renk
doku vardır
oda kendince söyler, dillenir...

kırmızı ve beyaz
kırmızı beyaz
ıslandım yağmurlarında
hasta düştüm
yoruldum
sustum, ağladım
gerçeğin yağmurları
rahmeti ve azabı beraber...

destanlar, kitaplar, sinemalar
zahmeti kendinden menkul
ve ölüsevici enteller
pazardaki, çarşıdaki başka
kendisi başka
aç kal üç gün
gör varmı ayrı gayrı...

ama var...

biri acılanır ve geçer
ötekisi acıyı işler
biri sevinir ve geçer
ötekisi sevinci işler

içki kullanmam
bir bardak çayı kaldırıyorum
kalemiyle varolanlara...