Benim özümde namertlik yok
Sevdiniz mi hiç sizden olmayan birini
Şifa oldunuz mu kanayan bir yaraya
Bir çocuğun gözyaşını sildiniz mi hiç
Bir yetimin başını okşadınız mı hiç
Kötülerken sokakta dilenen bir kadını
Düşündünüz mü neden bu hale düştüğünü
İsyan etmek benim hakkım değil
Kimseyi sırtından vurup namert olmadım
Bana namertlik değil mertlik yakışır
Allah tan gelene sabretmek lazım
Şerefsizlere karşı mert olmak lazım
Söze gelince herkes yiğit ve merttir
Meydana çıkınca kaçıp giden namerttir
Ben ölsemde aynı şeyi söylerim
Geçmişte ne ise kanımız yine aynı kan
Yaptığınız kalleşlikler yaprakları döksede
Bizler zaten yaprağız düşeceğiz nasıl olsada
Can versek de bizde asla namertlik yok
09.04.2013
Ali YıldırımerKayıt Tarihi : 16.4.2013 14:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Kimde yoksa o nimet, layık olmaz emana!
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)