Dünyada tek kalsan dönüp yüzüne,
Bakarsam bir daha namert olayım.
Aşk verdim gönlümü saldın hüzüne,
Çekersem kahrını namert olayım .
Sevdadan büyükmüş sendeki kibir.
Sevdikçe dünyamı eyledin kabir
Her yolu denedim kalmadı sabır
Çekersem çileni namert olayım
Bir kere verdiğin sözü tutmadın
Hep beni beklettin hep oyaladın.
Benim dünyam sensiz dönmez mi sandın
Yoluna bakarsam namert olayım
Bağlarken kendine atıp tutmuşsun
Dışardan abide, içi boşmuşsun
Hiç umrunda olmaz gönül kırmışşın
Aklımdan silmezsem namert olayım
Hikâyeymiş senin aşka bakışın
Timsah gibi göz yaşları döküşün,
Deprem gibi yüregimi yıkışın,
Kahrolup içersem namert olayım.
Uyumadım hayalinle kaç gece?
Mesaj bile atmadın sen tek hece.
Sana değer verdim bilmedin nice
Semtinden geçersem namert olayım .
Ben ölürken buz gibi bir su versen
Başımda bekleyip şeytanı kovsan
Cennete girmeme şefaat etsen,
Tenezzül edersem namert olayım
08.09.2024
Ahmet Doğan
Kayıt Tarihi : 11.8.2024 20:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!