Bir ney sesi dinliyorum.
Seslerin sessizliği doluyor kulağıma.
Seslerin en güzeli.
Sular serpiliyor üfledikçe.
Sular gibi akıyor sesler.
Büyülüyor, sarıyor,yükseliyor.
Gidiyorum bu şehirden
Anılardan bir demet kucağımda
En güzel mavilerin içinden
En güzel yeşillerin gölgesinden
Sessizce geçip gidiyorum
Yarım kalan bir şey var.
Unutulmuş bir yerde.
Ya da kaybettiğim,
Arayıp ta bulamadığım.
Yarım kalan bir şey var.
Bir yıl daha yaşadık ne mutlu.
Vedalar ettik eski yıllara.
Ne çok şey sığdırdık eskiyen zamana.
Geçti mevsimler bir bir.
Ne çok şans çaldı kapımızı kim bilir.
Kim bilir ne fırsatlar geçti elimize.
Dağılmış pazar yeri gibiyim.
Her şey yerle bir oldu.
Her şeyi yitirdim.
Mum gibi eridim.
Duman, duman tütüyorum.
Eriyorum, bitiyorum.
Yemek tarifi gibi hayat
Her şey tamam dersin,
Yapılışına geçersin,
Tuzlu olmuş biraz su kat,
Yok işte aradığımız tat.
Sevgilerin sevgisi
Anne sevgisi
Güneş eritemez
Toprak çürütemez
Hiç kimse kimseyi
Anne gibi sevemez.
Daha o bir çocuk
Açılmamış bir tomurcuk
Koparıldı dalından
Yerinde kalan
Kocaman bir boşluk
Hangi sözcük anlatır,
Annem
O benim son yıldızımdı.
Ansızın kayıverdi gökyüzünden.
Ona yürüdüğüm yollar,
bitiverdi birden.
Şimdi elime yüzüme bulaşan, acıyla baş başayım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!