Benim uçsuz bucaksız hayallerim vardı
dağları aşacak bitmeyen gücüm
öyle derin sabrım vardı
bir yağmur yağdı
bir kar
birden etraf karardı
Bir laf söylemişsin ki nakş etmişsin sineme
bin laftan öte gelmiş gam çevirmiş ömrüme
dilde bade olsada sineme çekerim seni
ister sev isters sevme kutlarım seni
Solgun bir gül oluyor dokununca öyle uzaklaşıyorsun benden
şakaklarında yılların izi
bir söz söylesem bin ah işitiyorum ruhunda
sen
öylesine özelsin ki bende
bu bedene can verensin annem
Sorma yüreğimde ağlayan çocuğu bana
sorma
şimdi kimsesizim şimdi yorumsuzum şimdi
susuyorum bu susuşum çok derin
şimdi yüreksizim
şimdi merhametsizim şimdi
bız nasıl buyuduk oysa senınle
sonu mutlulukla bıten kavgalarımız olurdu hep
ben en cok sevmısım hep derdım
ama senın bana olan sevgınden de hıc suphem yoktu
bana ogretıklerı ılk ısımdın sen
cok cok bu dunyada ayırırsın bızı
cok cok sohbet edemeyız
sarılamayız
eskılerı yad edıp kah gulup kah aglayamayız
adımız kardes bız uzak olsakda kan bagıyla baglıyız ayrılamayız
san kı su an aldan ayırdın dıye
Öyle daldım ki şu an geçmişe
bir sen varsın güzel özel gönlümde
sözüne inanmayan çocuklar gibi
bakan gözlerle ruhuma dokunsada
en çok en özel duygularla bir tek seni sevdim
tesir etmiyor mu sözlerim
Korkuyorum sensiz gecelerden bırakma beni
biraz olsun sevdiceğim düşün sen beni
çok yoruldum yaşatma ayrılığın matemli resmi
korkuyorum sensiz gecelerden bırakma beni
sessizce gidiyor her sevgili
bende yok artık renklerin cafcaflı rengi
derın dusuncelerdeyım bır bılsen
dusmemek ıcın dırenıyorum
hayat yolunda bılenıyorum
bılsen kı uzulup senın sonunu seyredıyorum
bılıyorum bır gun cok uzuleceksın
ben o sona ıste kahroluyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!