Değersiz Şiiri - Zencefil Tekkaş

Çoğu zaman o klişeleri tekrarladın
Bazen de sarıldın onlara
Ama seni korumazlar
Anlatamazlar gerçeklikleri.
Elindeki boş kağıtlar,
Parmaklarının arasındaki boş sigara,
Boş bakışların...
Korumaz seni yalnızlığından,
Gece çökünce sana sarılanlardan.

Zorumuza gitmiyor değil mi değersizlik?
Yegane değerimiz!
O kadar değersizsin ki
Değersizsinliğini anlatmak için
Harcanacak kelimelere değmezsin.
Dinlenmedin, söylediklerinin ne önemi var?
O neyi arıyordu?
Neydi seni bu kadar değersiz kılan?
Tenezzül bile edilmedi
Bu kadar mıydın gerçekten?
Gerçekten o çocuk ağlamaları gerçek miydi?
Senin gördüğünü onlar göremiyor muydu?
Yoksa sen olmayan bir şeyi mi görüyordun?
Nasıl olur da bu kadar değersiz olabilirsin?
Halbuki bu senin yegane amacın değil miydi?