Naciye Bildim Şiirleri - Şair Naciye Bildim

Bana kavgadan bahsetme
Benim adım zaten kavga.
Kahverengi saçlarımdan tut ki,
Ela göz bebeklerime kadar!
Tenim kavganın rengi
Boyum kavgam kadar.

Beklersin..
Uçsuz bucaksız bir gökyüzünün altında
Ufak tefek hayallerle bir umut beklersin.
Gece gökyüzüne yazarsın hayallerini
Sonra gerçekleşecek diye beklersin.
Barakadan ibaret bir ev

Hani ağlatmayacaktın,gül yüzüme yağmurları yağdırmayacaktın,
Her ne olursa olsun,ayrılıkla beni tanıştırmayacaktın.
Bir sabah uyandım,koskoca odada yalnızdım,
Aramasına aradımda seni,
MEĞER YOKLUĞUNUN ÜZERİNE KAÇ TÜRKÜ YAKMIŞIM.

Oysa güzel şehirler vardı bir yerlerde
Hiç bilmediğim
Ve hiç görmediğim.
Atlasın bir sayfasında rahatlayıp
İsmen bildiğim.

Çünkü;
Bazen o kadar çok kırılır ki insan,
Affetmeyi
Hangi zerresine öğreteceğini bilmez...
(Nbildim)

Şimdi bir yaz sabahının hazin öyküsünü anlatıyorum,
Yeni açmış güller gibi,bir avuç su bir rüzgar bekliyorum.
Şimdi bir yaz sabahını öyküsünü anlatıyorum,
Gözlerim uzun yollarda,ölümü beklercesine seni bekliyorum.

Hayatla dalga geçiyorsam eğer,
Çaresizliğime ver ne olur.
Yüzümde bir kahkaha,ellerimde bayraklar
Bayramlarımla sakladığım acılarıma ver ne olur.

Nasıl bir günden kalmışım böyle?
Her yanım darma dağınık
Her yanım salkım saçak...
Bir cümle sarmış dilimi
Ve o bir cümle yakıyor içimi.
Oluk oluk akarken içimde yaşam

Seni andımsa,seni sevdiğimden değil inan,
İçime bir ateş düştüki,aman.
Öylesine hatırladım işte maziyi
Adına mazi dediğim,
Grurumun incindiği o senelere...

Sen değilsin,
Sen değilsin bir zamanlar sevdiğim
Sevgisini yüce bildiğim.
Ellerinden tutupta yağmurlu havalarda
Sen değildin gezindiğim.
Yıldızlı yaz akşamlarında