Kolum kanadım kırılmış, yuvasız kalmış kuş misali garip diyarlardayım.
Çırpınışlar kırık kollarıma yük bindiriyor,ne mecalim var ne taşıyacak kanadım.
Acım öyle içre yerleşmiş ki öyle bütünüm olmuşki acım acımıyor artık.
Yüreğimi sızlatır gibi titrek bir çırpınış oluyor.
Dizlerimin bağı çözülüyor,bulantı hissiyatındayım.
Herşey bulanık,içim bulanık.
Benim olmayan bir hayatı yaşıyorum,benim olan hiç bir şey yok...
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta