parmakların saçlarımı koklarken
uçtum sonsuzluğuma
saçlarımdan
tutundu kadınlığım
katlandı ummanları
kışı har oldu
Hüznünü dağlara savuran
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı
Devamını Oku
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı



sonsuz , bilinmeyenin sınırsızlığına koyduğumuz ad olsa gerek sanırım..koku gibi bir şey olsa gerek sonsuzluk duygusu galiba ..koku ve sonsuz sanki dışımızda ve içimizde dönen iki paralel evren
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta