Naat Şiiri - Hüdaverdi Öz

İsterdim, Ya Rasulullah, çok isterdim...
Elinde çektiğin "tesbih" ben olsaydım.
Aşkınla yanıp tütsede, yorgun kalbim...
Gözüyün baktığı "nesne" ben olsaydım.

Ya gezdiğin yollar, ya içtiğin sular
Ya çıktığın dağlar, ya arkanda duvar
Sen ki çöle inen nur, ey kutlu bahar
Eline aldığın "meyve" ben olsaydım.

Cihat meydanında, elinde ki kalkan
Bardağına döküp de içtiğin ayran
Sen bir uzman tabip, bense müzmin hastan
Adım attığın her "yerde" ben olsaydım.

Çıkıp giderken kasva ile sefere
Soğuk su olsaydım içtiğin çeşme'de
Alemlere rahmet olduğun Mekke'de
Düşmanlara karşı "perde" ben olsaydım.

Sen ki şifasın, bir rahmetsin cihana
Bir ışıksın, ziyasın güneşe-aya
Deva oldun, kararmış köhne dünya'ya
Gelip eğlendiğin "belde" ben olsaydım.

Sensin sen, ins ile cinnin peygamberi
Sen islah eyledin hasta gönülleri
Nideyim dünyalık altın gümüşleri
Ayağın bastığın "zerre" ben olsaydım.