N' için? Şiiri - Yusuf Mete Tekel

Yırtık ayakkabılar, içine dolmuş sular,
Uyuyan vicdanlarımızı uyandırmak için.
Bağlı gözler, ceplere uzanan eller,
Kaybettiğimiz yardım severliğimizi aramak için.

Maskelenmiş ruhlar, randevumuzu bekleyen hanımlar,
Kendimize saygımızı kaybettiğimizi haykırabilmek için.
Mendilcilik oynamakta canlarım, uzanan bebiş eller,
Halimize ağlayan ruhlarımızın gözyaşları için.

Yürek kaldırmaz, tirit misali jiletlenmiş canlar,
Komedi sandığımız dramayı gösterebilmek için.
Parmaklıklara tutunmuş, ah katil eller,
En güzeli, sabrı bilmediğimiz için.

Gecenin ortasında, titrek çığlıklar,
Vicdanımıza tıkadığımız kulaklarımız için.
Kıyamadığım kambur nineler, açılan titrek eller,
Altında ezildiğimiz nefsimizi hafifletmek için.

Çevresi etten duvar, içinde yalnızlıklar,
Benimseyerek kendimize yabancılaştığımız için.
Delilere eş, uyuşturulan benlikler,
Çaresizliğimizi düşünmeyi bir an erteleyebilmek için.

İşte içinizde! İçten feryatlar,
Roller değişebilir olduğu için.
Üstüne giymiş geceyi, çöpleri yoklayan eller,
Kaybettiğimiz vicdanımızı bulmak için.

Amansız çark, bitmeyen rutin koşuşturmalar,
Bu faturaları ödemekten korktuğumuz için.
Damıtılmış asmalar, hoşluk içinde bilinçler,
Hafızamızın sahnesine katlanabilmek için.

Affınıza sığındım, yaptığım bunca hatalar,
Kavramlarımızın içi boşaltılmış olduğu için.
Vicdan kapınızın eşiğinde, açtığım eller,
Kaybettiğimiz değerlere dokunabilmek için.

Ancak duyumsamadan, yazabildiğim bu mısralar,
İçin için içim parçalandığı için.
Derinlemesine, sorgulamadığım bu içinler,
Umut güzel şey amma benimkisi azaldığı için..