N e r e d e Şiiri - Enver Üste

Yarış başlamadan mecalsiz kaldım.
Arkamda dikilen dağlar nerede.
Artık kolay düşmem dersimi aldım.
Rotasız uçtuğum çağlar nerede.

Kimlerin kurbanı oldum bilemem.
Dümenim bozuldu,yolu bulamam.
Birini suçlayıp vebal alamam.
Ahde-vefa hani,bağlar nerede.

İnanmak suç imiş,güvenmek hata.
Pusulam bozulmuş,çizemem rota.
Bütün sevdiklerim dönmüş robota,
Herkes ruhsuz olmuş sağlar nerede.

Yırtık çok büyümüş tutmuyor yama.
Bedenim dayanmaz bu kadar gama.
Gönül çek git diyor,nereye ama,
Enverî sessizce ağlar nerede.