N'aber Şiiri - Gültekin Emre

Zıpkını gördüm gök gürledi, sık sular şıkıdım şıkıdım ovdu yüreğimi
Mimledi hayat beni, olta bayram ediyor, deniz ölü çöl ve gül durgun
Şaşkın günler yol soruyor batık işaretlere, yelin yelesi yol keser yol
Ah bu mutluluk nerelere gizlendi, nerelerde izlendi, di; soru yağmuru
Hangi kanat hangi yüreğe sığınır, ilerleyelim beyler bayanlar zamanıdır

Gün yüzü görmemiş suretler galerisi, bu ne kapısı kısmetin burda değilse
Maske bayramı her yer sapır sapır, ya sarı sabır, ya; öksüz günleri devir
Kapıdır açılacak açık açık dünü ardında bırakıp merdivenin koynunda
Balkondur çıkılacak vurgun yemiş incirlere, narlara tutkun küs kösnü
Ömürdür tüketilecek aşkı maşkı düşünmeden, gidilecek, giderek yitilecek

Bu bir ayaklanmadır ve ellerinle baş başasın sonsuz, kile, küle yanık
Adam zokayı yuttu bir adam uzakta zıp zıp ediyor, n’aber
Adam yağmura sığındı gök boşaldı, boşandı başına, n’aber
Adamın yüreğine müdahale edildi mübadele günlerinde, n’aber
Adam “Çiçeklerden Bir Kadın”a şiirler yazdı durmadan, n’aber, ah!