Seni çoğu insandan daha çok seviyorum,
Ruhumun ihtiyacı var sana.
Bazen nefessiz kalıyorum,nefesim sen oluyorsun.
Sensiz bir hayat düşünemiyorum.
Tenim ölüm döşeğindeyken,ona can veren sen oluyorsun.
Biliyorum
Ne kadar güzel olduğunu biliyorum.
Kaç bulut seninle ağladı,
Kaç sîmâ seninle ele verdi kendini.
Müzik,ne kadar da hoşsun.
Başakların salınması gibisin,
Sarhoş eden rüzgarlar gibisin.
Bambaşka diyarlara mesken tutarım seninle.
Sükûtum yerini alırsın,bana huzur hediye ederek
Ne kadar da farklısın.
O ceylan gözlerine hüzün örülmesin.
Boşver,herkes seni anlamasa da olur.
Değerliler az olurlar.
Yapraklar seninle düşer kalbime,
Birlikte ölelim olur mu?
Kayıt Tarihi : 28.3.2017 01:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
2016

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!