Uyanın arkadaşlar vakit yaklaştı,
Son büyük savaşın ayak sesi var.
Ordumuz her an terörle savaştı,
Buna destek olanlarla kavgamız var.
Bu son savaş çok çetin olacak,
18 Haziran 2006 günü,
Beraber çıktık kaleye,
Kaptan,Şenasi ve Ben,
Zar zor çıktık zirveye.
Son tırmanışa gelince,
Aniden hastalandın,
Belirti bile vermedi.
Doktorlar öyle dedi,
Bilemedik ey oğul.
Bu hastalık seni yedi,
Yarattığın gibi kalamadım,
Gerçek müslüman olamadım,
Günah batağına yuvarlandım,
Rab'bim affeyle beni.
Dünyaya meyletti gönlüm,
Bugün günlerden Pazar,
Ailemizin kahvaltı zamanı.
Bir araya gelip sohbetimiz,
Şakalaşma zamanı.
Haftanın yorgunluğunu atardık,
Şair Mehmet Akif diyor ki;
Girmeden tefrika bir millete,
Asla düşman giremez.
Toplu vurdukça yürekler,
Onu top sindiremez.
Başkasına emanet edilir mi vatan? ,
Kahpedir vatanı düşmana satan.
Hiç razı değildir şüheda atan,
İyiler kötülere engel olmazsa.
Bu cennet vatanın her karış toprağı,
Bayram günlerinde ziyaret edilen,
Garip garip bekleşirler kabirler,
Bir fatiha yokmu diye ağlarlar,
Dünya ile işi bitmiş kabirler.
Kimi mermer ile yapılmış taşları,
Arada Giresun'a gidince uğrarım,
Osman Ağa parkına dinlenmek için,
Bir soluklanmak için uğradığım park,
Çoluk çocuğun oyun yeri olmuş.
Bir curcuna koparki sormayın,
Anlatamıyorum demiş şair Orhan Veli,
Belki o anlatıyorda biz anlayamıyoruz,
Anlatamadığığını söyleyebilmek de bir anlatımdır esasında,
Şairlerin özelliğidir bu,duyguları yansıtabilmek.
Herkes bir şeyler yaşar,hisseder yaşadığı sürece,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!