Batan her güneş, bana hüzün verir
Biten her an, bende bir başka acıdır
Çünkü sensiz her günüm, ayrı çile
Hep aynı gurbet acısıdır, benim ömrüm
İşte böyle geçer, hayal ederek
Ben doğarken tanrım, yaşama küstüm
Göz yaşım dinmiyor, gözü yaşlıyım
Çektiğim çileler, yetmez mi artık
Gözümde canlandı, en son ayrılık
Dünyanın derdini, çeken ben miyim
Ufukta doğan, güneşe bak
Yine ışıklar sönük, dertler saçıyor
Bu gün de akşam oldu, güneş batıyor
Kalbimde bir hüzün, yine başlıyor
Batma akşam güneşi, batma bu akşam
Bilemezdim bu kadar, zor olacağını
Anladım hayat, bu kadar kolay değil
Kimi hüzünlü, kimi sevinçli hayatta
Dönüyor dünya, bilmiyorum niçin
Kalbime doğdu, bir hüzün şimdi
Her gece düşündüm, kalbimde heyecan
Duygumun esiri, sen oldun Emre Can
Bir zaman gelecek, bu şarkı okunacak
Her an seninleyim, üzülme Emre Can
O güzel sesini, duyarım uzaktan
Senin için varım ben, gönlümde yok başkası
Dünyayı verseler bana, ben sensiz olamam
Sensizlik matemi içinde, yaşadım bu günleri
Yoksa dünya bana, zehir olurdu sen olmasan
Her zaman hayal içinde yaşadım, seni düşündüm
Aklımdan gitmiyor, ne yapsam bilmiyorum
Belki de bir çılgınlık, seviyorum seni sevgilim
Ne yapsam bilmiyorum, ne söylesem
Olmayacak dua, dilime doğuyor bir an
Seni hatırladıkça, maziye dönüp baktıkça
Sen yoksun inan, gözlerim görmez oldu
Sen yoksun, kulağım duymaz oldu
Sanki bu şehir bana, karanlık oldu
Yıkılmış virane olmuş, her şeyin sonu bu
Başımda dönüyor, aşk heyecanı
Bak ayrılık çanları çalıyor, bize yine
Sus ağlama sil gözyaşlarını, darılırım
Mazide kalan, garip dostların seninle
Seni her zaman anıyor, unutmuyor
Yarabbi ne zor olurmuş, yardan ayrılmak
Kim bilir gözlerin nasıl doluyor
Dönüp de maziye baktığın anlar
Kim bilir ellerin nasıl titriyor
Eski resimlere baktığın anlar
Unuttum deme hiç, unutmaz yaşayan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!