Mutsuzluk Şiiri - Serdar Akçer

Bir günaydını çok gören insanlar
Mutsuzluğun hangi demindeler
Katrana bulanmış gecenin
Islaklığında vurur yüzüme ağlayışın
Şimdi nerelerdesin?
Özlüyorum seni dostum
Çırpınırken gözlerimin önünde ölümün
Kucaklarken bedenini ellerimle
Yüreğine dokunan ellerim değil göz yaşlarım
Anlamsız kahpeliğinde hayatın
Kayboluş hikayemi anlatıyorum sana
Duyabiliyor musun? !
Özlüyorum seni gerçek dostum
Siyahlar giymiş kelebekler dolanır başımda
Kaldırım kenarında yabani gülüm
Kimseler duymaz haykırışımı, kimseler bilmez
Nerede kanlı ömür avcıları
Şimdi beni anlıyor musun?
Özlüyorum seni dostum
Hissedebiliyor musun? !

Serdar AKÇER, Nisan 2002