Artık umutsuz gecelerim yok benim,hıçkırıklı ağlamalarımda.Tutabileceğim bir el var karşımda ve biliyorum o hep benimle ve benim yanımda....
Mutlu olmak için bir sebep aramıyorum artık.Hayat bana en küçük şeylerden dahi mutlu olmayı öğretti.Güneşli bir havaya bakıp mutlu olabiliyorum,kuş cıvıltıları bile hoşuma gidiyor.Oysa sahip olmak istediğim birçok şeyden yoksunum.Ama ne kadar üzülsemde,ne kadar istesemde elimden birşey gelmayacağini biliyorum.Bu yüzden artık hiçbirşey istemiyorum hayattan.Mutlu olmayı beklemiyorum........
Hepimiz biliyoruz hayat çok kısa;bu yüzden size bir önerim var.Sizde hayatta kendiniz için birşeyler üretin,mutlu olmayı beklemeyin,yoksa bir tebessüm bile edemeden yok olursunuz..........
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta