Mutluluğun Yası
Kırmızı bir güzelliği var gökyüzünün,
Sanki her yer şaraba boyanmış,
Ve her yer, matemle anılır olmuş,
Bir tanrıya tapılırcasına!
Zifiri karanlığa itilmiş bir yaşam,
Boşluğa akıyor zaman,
Kayıp giden yıldızlar misali,
Ne yöne aktığını bilmeden…
Hani küçük bir çocuğun
Masumiyetiyle ettiği bir tebessüm gibi;
Bir an varsın,
Bir de yoksun,
Sürüp giden yaşam boyunca…
Kalpte kalan birkaç soluk umut,
Birer birer sönüyor gözlerin uzaklığında.
Ve her şey dönüşüyor,
Kaybolmuş, kayıp giden mutluluğun
Sessiz yasına…
Kayıt Tarihi : 25.6.2025 08:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hayatın gizemi ve bu gizemin yansımaları üzerine yazılmış bir şiirdir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!