Bazılarının tabiri yok , konuştuğu dilde medet yok kendini tanımadan dünyaya açılmak , gözümde sadece bedenen açılmak.
Yalnızlığı bedenen yaşayıp , ruhen dünyanın konstantini olmak.
Hangi benlik yalnızlığı seçer : Hayır kendime sözüm var benliğimi hapsedip bir köşeye aylar boyu ceza veriyorum.
Yoksa benliğim kemirirken içimi her gece uyumuyorum takatsiz düşüp bayılıyorum.
Elmanın içindeki kurdu öldürme zamanı, yoksa elmasız kalmanın acısı , elmalara küstürecek beni.
Başkalarını elmalaştırma yahut uyandırmanın verdigi çalkantıdan uzak .
Artık kimseyi elmalaştıramam!! ben patates olmayı kabul ediyorum bu hal pazarı denen dünyada.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta