Bazılarının tabiri yok , konuştuğu dilde medet yok kendini tanımadan dünyaya açılmak , gözümde sadece bedenen açılmak.
Yalnızlığı bedenen yaşayıp , ruhen dünyanın konstantini olmak.
Hangi benlik yalnızlığı seçer : Hayır kendime sözüm var benliğimi hapsedip bir köşeye aylar boyu ceza veriyorum.
Yoksa benliğim kemirirken içimi her gece uyumuyorum takatsiz düşüp bayılıyorum.
Elmanın içindeki kurdu öldürme zamanı, yoksa elmasız kalmanın acısı , elmalara küstürecek beni.
Başkalarını elmalaştırma yahut uyandırmanın verdigi çalkantıdan uzak .
Artık kimseyi elmalaştıramam!! ben patates olmayı kabul ediyorum bu hal pazarı denen dünyada.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta