Mutlu Yüz Şiiri - Tarık Özdemir

...birgün sevginden çok uzakta olursam
bensiz bir sabah kalktığında
yanlızlığa uyanırsan,
unutma sözleri mi..?
eğer ki sözlerde yetmezse;
gel yalnızlığa doğru,
bir yıldız olup açılalım
o mazinin kör ışıkları arasından
alalım Erciyesi ardımıza
ve çıkalım Ağrının o soğuk ve ıssız doruklarına
sevgimizi öyle bir mıhlayalım ki;
buz kessin hayata
öyle hiç erimeyen ve tükenmeyen
beyaz bir ölümle..
hatta! o da yetmesin sonsuz bir iple;
dolaşsın kuş gibi dünya da......
....................................................
......birgün bu yaşamda;
bu sevdanın şarkıları susarsa kulaklarımda
ve yağarsa yağmur elbiselerimi ıslatmadan
ve sessiz kalırsa sayfalar ardımda
sakın ağlama hep gül!
gül ki;
gülüşünle; baharla yeşil,kışlada aklaşsın bu sevda...
..........................................
.....................gül mutlu yüz
geride kalan yarımda
hiç dinmesin hep çoşsun
denizler gibi dalgalar sahile sahiller dalgaya karışıp
bir rıhtım olsun,sevdan
hep seni savuran rüzgarlarda
yaşasın ebediyen
o şen_şakrak şarkırdayan sesinle
yağmurlar hatıramdır sana incitme
bırak o suskun toprağa damlatsın seni benden
şimdi gül
hani ne eksemde kuruyan
bir tek sen kokan
o toprağın hatrına
gül mutlu yüz
yoksa; bu son baharımın ayazı
asla dinmez...
bırak; o ay gülüşü ıssızlığına açılan pencereden
bırak beni ki;
üşüsün sevincim gülüşünle
ve soğusun sol yanım yavaş yavaş gülen yüzünle ki;
gözü açık giden bu kara bahtsız sayfalarda
ve bu kara kışlı ömürdeki günlerde
bir seni bahar bıraksın,
gökyüzünde kalan bakışlarım
hep mavi mavi
sen hep gül mutlu yüz
benden sonra bir çocuk gibi...