Bakarken uzaktan bakıyorum, baktığım karasevda.
Dünyamdaki uzaklar, daha yakına gelsin diye alkollü.
Sizin gibi bakamıyorum dostlar içindeki dünyamıza.
Benim gibi bakarsanız, çözemezsiniz kördüğümü.
Akılları hür, vicdanları hür,
Vatanlarında hürce bayram kutlayanların,
Bayramlarına özgürlük arayanların.
Köşe bucak saklanarak bayram kutlayanların.
Vatan özlemi içinde ve vatanından ayrı bayram yaşayanların.
Bayram özlemiyle yanıp tutuşan, ama...
İstanbul karasevdam.
Sevgisi kadar nefretidir.
Beni içinde ve uzağında barındıran.
Bir başkadır İstanbul’da yaşam.
Anadolu’mdan.
Anadolu, İstanbulda kokar buram buram.
İnadına olmuyor, seni sevmek.
Tadı yok sevmenin.
Sevmek var ya gönülden.
İşte öylesine
Belalımsın.
Çılgın ve deli …
Konu dram olsun bugün dedim.
Vatan hasretliğinden bahsedelim.
Diyelim ne sizi gördüm,
Ne ben göründüm.
Bu gönül gördüğünü tanımaya görsün.
İşte mesele bu.
Gurbetçi miyim neyim.
Bilemiyorum.
Esip dururum.
Bir o yana bir bu yana.
Yabacı olduğumu,
Silemiyorum.
Sevgiyi tanımamalıydık.
Bir kendini bilmez karakterde.
Birde benim kalbimde.
Sevgide serbestlik varken.
Tarifinden geçmeyen kalbe.
Kapıyı bin kere kapamalı.
Doğruyu konuşmak gerekirse…
Hakikatler hep insanın içinde kalır…
Karantinaya alınmıştır aslında…
Sırdır, söylenemez çelişkisi vardır insanın yapısında…
Doğaldır…
Doğanın yapısı budur…
Bu gün dün olmuş.
Dün doğum günüme sevgi düştü.
Duygular söyleşti.
Bir gün susarsam;
Kimse konuşturamaz beni.
Bu hayata küsmedir.
Can dostum,
Dost diye tanımam mümkün değil seni...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!