Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Seven kalpler ayrılmadan hep elele olmalı
Sevgi bahçesine girip hep orada kalmalı
Gerekirse aşkı için canlarını vermeli
Aşkı yanında iken mutlu olur her insan
ÇOK DOĞRU BİR TESBİT.AMA KAÇ KİŞİ BUNU YAPIYORKİ TARTIŞMA GÖTÜRÜR.YAPANLARA HELAL OLSUN YÜREKTEN.BAŞARILARINIZIN VE DUYGULARINIZIN DEVAMINI DİLİYORUM
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta