Demek Mut’ta ikamet;
Mutlu musun gerçekten?
Bende oldum az Mut’lu;
Ermeneğe geçerken!
Nasıl buldun diyorsan;
Gördüm köye giderken?
Detayından çok sorsan;
Geçtim ekserle erken?
Tatmak mümkün o şeyi;
Koca çınar yaşarken!
Unutursun her şeyi;
Parkta çayın içerken!
Gelmez akla seferin;
Akan sudan içerken!
Unutulmaz o yerin;
Bak tadına geçerken!
Mut kalesi çok meşhur;
Çıkma ona gün harken!
Var önüne poz ver dur!
Ayrıl güneş sarkarken!
Olmaz daim mutluluk;
Yolcu yola giderken!
Artta kalır üç oluk;
Anons davet ederken
Çok sıcaktır o belde;
Geç oradan hep erken!
Düşse yolun bir halde;
Uğra Mut’a geçerken!
Merve Demircan
23.06.2011-Türkiye
Kayıt Tarihi : 29.6.2011 17:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!