Mutlu musun? Şiiri - Yusuf Bozkaya

Bir ölüm sessizliği kaplar ya içini sevgili,
Hani saçların yanar,
Kulakların uğuldar ya.
Sonra, bir gemi gelir,
Dalgalar sahilde ismine sığınırken,
İsminin yanındaki ismimi siler ya,
İşte öyle bir sessizlik içerisindeyim.
Ve ölüme susamış biriyim şimdi.
Kör karanlıklarda kaldı bakışlarım.
Kimse bakmıyor acı yüzüme,
Acının kokusu sinmiş üzerime
Ve bulutlar ağlıyor gözlerime.
Sessizleşti Bandırma birden.
Ve Bandırma bugün kapalı
Yalnızlığa doğurmakta kalbimi,
Beni boş ver.
Adı kalbim olan sen
Sen nasılsın?
Varlığın ne âlemde?
Mutlu musun?

Balıkesir-Bandırma / 02–08–2009