Mütercim asım caddesi ve sen yoksun

Bir zamanlar,
senin geçtiğin sokaklardan
yürüyorum şimdi
Sebil naralarıyla kulakları çınlatan,
Çıngırak sesleri arasından
az uzaktan geçiyor, bir meyan şerbetçi.
Kebap kokusu var, toku acıktıran.
Hasreti örüyor,
ağzında sigarası olan sepetçi.

Önümden gidiyor
geceden kalma bir yosma,
yeni kalkmış uykusundan.
Ağır adımlarla,
ağır gelen hayatına isyan

Alaybey camisinde Cuma vakti
Hoparlörde Allah’ı hatırlatan ezan
Saflar sık,
Burada sesler, sadece dualarda kısık

Mütercim Asım Caddesindeyim.
Senden kalma,
tatlı bir gülümseme ilişiyor gözlerime,
züccaciye camından.

Yürüyorum şimdi
Bir zamanlar
Senin geçtiğin sokaklardan
Zihnimin semalarında
Kartal gibi süzülmede anılar
Yokluğun gibi
her şeyi çalınmış bu şehrin
Zamandan, mekandan
Yoksun işte bu şehirde
Yalnızlığım,
Şimdi daha büyük kalabalıktan

ERFANİ ŞAİR