1978 -kimbilir ne kadar daha...
Her gün, yeni bir resmine adanıyor bu şiirler...
Ve ben, hâlâ yüreğimin en ücra köşelerinde,
altın bir kafeste besleyip güneşinden mahrum büyütüyorum umutlarımı...
Baharlar gelip giderken bile sadece yüreğimin ateşinde ısınıp,
binbir anı ile besleniyor savunmasızlığım...
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta