Mustafam Şiiri - Sami Sefer Coşkun

Tanyeri ağarmakta, efrat yorgun ve uykusuz,
Bir tek düşman uyanık sular uyurken.
Dağlar, nehirler ve yaylalar üzgün işgalden,
Denizler barışık kalmış sanki koca Türk'le.

Yola çıkarken küçük bir teknede,
Rütbelerini de bıraktın o puslu sahilde.
Ayak basar basmaz Samsun'a, sine-i millete döndün,
Mustafa’m bu yüce ulusun daima önderi oldun.

Hazin bir türkü var şimdi Mehmet'in dilinde,
Bölükler dizilmiş sıra sıra kışlaların önünde.
Hep bir ağızdan haykırıyor Mehmetler,
Emrindeyiz Mustafa'm, emrindeyiz senin emrinde!

Bu toprak, bu bayrak, bu millet, bu vatan için
Gerektiğinde ölmeye, ne sorup ne de bilmeye,
Düşmanları ve hainliği senin önderliğinde,
Yok edip Anadolu'dan, dökmedik mi denize?

Akıldan çıkmayan bir adın daha var senin Mustafa'm:
Gazi Mustafa Kemal Atatürk!
Kanındaki cevher tutuşturur Türk milletini,
Sen Türk oğlu Türk'sün, Türklüğün ırkçılık değil.

Aslında Anadolu'yu birleştiren ruh,
Senin masum kişiliğin.
Millete olan güvenini,
Asla bitirmeyeceğiz senin.

Artık deniz yatıştı, kara alıştı, toprak barıştı senle,
Düşman yenik, hain ezik, Sakarya-Dumlupınar elde.
Koğuşlar uyuyor Mustafa'm, Hazar'dayız sayende,
Tüfekler çatılmış; ama istikbal göklerde!

Mustafa'm aldırma, rahat uyu Anıtkabir'deki yerinde,
Ebedi yaşayacaksın sen ülkünle,
Türk milletinin gönlünde.
Sami Sefer Coşkun