Kışın soğukluğunda ellerindi beni ısıtan,
Yaz sıcaklığında muhabbetindi beni ferahlatan.
Çok şey değildi aslında istekler,
hayaller.
Çatılı ufak bir ev,
Sen bana beste olsaydın ,
ben sana şiir olurdum.
Sen bana yaren olsaydın,
ben sana yâr olurdum.
Sen bana gemi olsan,
ben yanlız sana liman olurdum.
Ölüm;
Fani olan hayatta büyük gerçekti,
insanoğlu anlamadı, anlamak istemedi.
Bilirdi oysa ahireti,
bilirdi oysa cenneti cehennemi.
Ne zor be Anam...
Hayat su gibi geçiyor diyoruz,
suyumuza zehir katmaya çalışıyorlar.
Çoluk çocuk
yaşlı genç demeden
bombalıyorlar hiç aldırmadan.
Sevmekten önce güven gerek,
güvenden önce emek gerek.
Kimi zaman bağlanmaktır güven,
kimi zaman sahiplenmektir güven.
Fani olan bu hayatta huzurdur güven.
Önemli olan sevmek değil,
Sevdiğin kadar sevilmendir.
Bir ömür sadık kalabilmendir.
Gitsek seninle,
şöyle çok uzak diyarlara.
Hiç kimse bizi üzmese,
derdimize dert eklemese,
derdimizi sadece biz çözsek,
kimse karışmasa bize
Güneş memleketimi aydınlatmaya başlasa da nafile, benim gönlümün karanlığı günümü zifiri karanlığa boğmaya fazlasıyla yetiyor.
Sabırlı olmayı bildiğin vakit çevrende seni anlayan biri çıkacaktır.
Saçının tek bir telini bile görmediğim kadın;
görmediğim saçlarını öylesine seviyorum ki bilemezsin.
Bilmen belki çok şeydir ama
bilmemende çok şeydir.
Seni hiçbir şey kavramıyla aynı cümlede kullanmak
hatanın ötesinde olur,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!