Alize gözlüm
Uykusuzlukla hem dem oldum
Görmeyeli seni
Yıldızlar göz kırpmakta sensizliğime
Penceremde
Artık bir yanımda yalancı rüyalar
Dengelenimler arasında yalpalıyor hayat
Ve zaman olgusu olaylaşıyor
Yitik hazlar diyarında.
Yalnızlar ve yalnızlıklar
Dert oluyor kimsesizlere
Her şey ve hiçbir şey bizleşmiş
Çözümsüzlük tek çıkar yol olmuştu
Prangalı akşamüstlerinde
Parmaklardaki uyuşuk karıncalar
Gözyaşlarımız olmalıydı
Hayat soğan kıvamındaydı
Kabuğu bize cücüğü kazkafalılara
Tellendirirken cigarasını Asaf
Binip gitti bilinmez diyarlara
Üzerinden geçen kırlangıcın sırtında
O kadar meczup ki
Farkında bile değil
Kırlangıçtan inip tütüne bindiğinin
Seven aslında sevdiğinde sever kendini
Istıraplar öyle sanıldığı için acı verir
Keder ile kaderin ilgisizliği
Muğlâktan öte değildir
Aşk bAŞKalaşımdır
Zakkum pembesi itiraflarla
Sıyrılıverdik yalancılıktan
Çingen gönüllerde
Arsız yalnızlıklarla çığlığında
Yakamozlandık sevdaların
Belki de biter bir gün mürekkebi kalemimin
Ve ben kurtulurum bu sevdadan
Eller konuşur, gözler konuşur
Belki de tükenir bir gün feri gözlerimin
Ve ben kurtulurum bu perdeden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!