Mustafa Süreyya Sezgin Şiirleri - Şair M ...

Yaşam bir süreçtir
Tıpkı ham meyvanın
Zamanla olgunlaşması gibi
Sen de olgunlaşacak
Ve sonunda
Bütünleşeceksin evrenle.

Anlatması zor içimdeki
Buruk özlemi
Ve yarım kalmış umutlarla
Yudumladığım yoklukları.
Var işte! .. herşey ve herkes
Para, pul, dost, kardeş

Çekingen adımlarla
Dergahın batı kapısında
Bir mürit durdu
Hakikatin nuru
Dergahı aydınlatıyordu.
Her kapıda müritler

Duygularım,
Özlemlerim,
Umutlarım
Sen de odaklaştığında,
Şiir oluyor.
Duyuyorum,

Acılardan zevk almayı öğrendim
Yürüyüşünü, gülüşünü,
Başka biriyle konuşmanı
Ve seni görmek bana acı veriyor.
Oysa bir başka duyguydu
Seni özlemek, seni gözlemek

Sevmek seni her gece
Ve unutmamak bir daha
İçmek senin şerefine
Biraz daha, biraz daha.
Bu özlemi ben her zaman
Ölesiye duyuyorum

Dün yoktun
Bugün varsın
Evet bugün varsın
Ve “ Yaşıyorum “ diyorsun.
Ama bilmelisin ki,
Yarın yoksun...

Aysel, gel yanıma
Otur dizi dibime
Tatlısıyla, acısıyla
Eğrisiyle, doğrusuyla
Sıralayalım bir ömür boyu
Yaşadıklarımızı birbirimize.

Aşk mıydı o?
Bir tutam sevda için
Deli nehirler gibi
Gözlerinde sel olan.

Aşk mıydı o?

Özledim seni anne
Başımı dizine koyup
Saçlarımı okşamanı özledim...
Ben yalnız senin kucağında ağladım
Sonra unuttum ağlamayı
Dayan oğlum, demeni