Kan ile suladık biz bu toprağı
Bayrağın üstünde akımız bizim;
Anam kınalamış, benim adağı
İmandır gögüste takımız bizim.
Ne yurttan geçeriz, ne yerimizden
Saçlarını topla da başının üzerine
Hançer yemiş tenime zülfün değdirmeden git;
Hâl hatır sordun yeter fazla inme derine
Bulutlu gözlerimden yağmur yağdırmadan git.
Ben; bu hayat yolunda bahta kırgın çilekeş
Yürürken ağır aksak, gayemi unutmuşum;
Yüreğimi bir açsam zifiri geceye eş
Ruhumu bir yokluğun varında uyutmuşum;
Bahtın yükü mü’min’e gam değilmiş, bilmedim
İmanım dimdik derken, tam eğilmiş bilmedim.
Kan şerbeti tadında efkârı yudumlarım
Öyle bir doluyum ki, sızabilmem ne mümkün;
Beynime hükmediyor avare adımlarım
Bu serseri tavrıma kızabilmem ne mümkün.
Şu küçücük hânemde ne bir nefes, ne soluk
Felek yola sermiş mayın
Mutlulukta yok der payın,
Beni sizden biri sayın
Ne kavga, ne hırcıyım ben;
Yorgun, garip tırcıyım ben.
Atam ecdadım’dır kefensiz yatan,
Şehit yatağına kurban olduğum;
Sevda’dır tutku’dur yâr’dır bu vatan,
Al’lı duvağına kurban olduğum.
Sevgiden şereften imandan yana,
Mektubu gönderdim gelmedi cevap
Yoksa bana kırgın mısın, de hele;
Gönül yolda kaldı çeker ızdırâp
Unuttun mu, dargın mısın, de hele.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!