Mustafa Önder Şiirleri - Şair Mustafa Önder

İçimdeki isyanı dinleyecek misin,
Bu korkunç yalnızlıkta,
Ayazın bağrında,
Güneşin yanığında beni bekleyebilecek misin?

Dayanabilecek misin kimsesizliğime,

Tarandığın aynaları kırıp durmanın faydası yok,
Kayalarda çarpınıp duran dalga ben değil miyim?
Sana türküler yakıp durmanın faydası yok,
Saçlarını savurup duran kasırga ben değil miyim?

Ben değil miyim,

Ustura kadar keskin,
Baş belası, köygöçüren,
Yedi başlı ejderha sanki unutmak!
Dönüversem,
Köşebaşında beni bekleyip durmasa hasret;
Unutuversem,

Üniversite kapısında kaldı
Adı: Umut.
Çek yapısı bir silah kurşunladı,
Tam sana gelecektim anacığım...

Mart-1975/Ankara

Gecenin bir yarısı kapım çalınır,
Sen sanırım;
Açsam bir türlü, açmasam bir türlü!

Sokaklarda yalnızlığım parçalanır,
Sen sanırım;

Kanamalı bir aşk hastası için
Acil kan aranıyor!
Kan grubu insanlık!
Dünya koca bir hastahane,
Aşıkların hepsi kanamalı,
Yüreği sevdalı,

Sanma padişahsın,
Sanma ulaşılmazsın,
Sanma paylaşılmazsın,
Altı üstü bir dünya
Uyan oğlum, bir uçak mesafesi dediğin yer,
Varsan ne olur, varnasan ne olur?

Geçmiş zaman masalları gibisin;
Bir varmış, bir yokmuş...
Sevda hikayelerindeki kavuşulmaz güzelsin,
Bir varmış, bir yokmuş gibisin...

Bekleye bekleye geçer asırlık dakikalar,

Gurbetindeyim,
Soğuk günlerin koynunda,
Senli sensizlik kaçışlarındayım...

Oysa az ötemdesin,
Sıcak kokunu duyuyorum...

Tüm anılarını yaktım,
Tüm resimlerini yırttım,
Desem de inanma;
Bir yüreğimi koparıp atamadım,
İçinde sen vardın!