Yeni Yıldan İlk Günler(di)
1. öyle beyaz peyzajdı perdesi aralanmış
buzdan kopma sükunet, gevşedi kapaklarım
düşte söylenilen söz çözülüp sabahına
bir şeyler mi donmuştu yanak civarlarımda
Giz
zaman bir giz güzelliğinde akıyordu
öykü' den bir kalıp oturtmuştun dudaklarına
şiirse burnunu kıvırıyordu
o kadar büyümüştün büyülüydü tafran
aklim delirmenin tarihi
dallarindan kenetli
gogun bileklerine
yapraklarini desenleyen
uzak iklimler
sen oluyorsun yagmurun adiyla
kimin yazgisina murekkep olsam
onceme ve sonrama ayrilir sayfalari
fotograflar kadar ciddi ve anlamlidir
ucurulan sozleri kalan asklari
her yanlis kendinden doner
neden sonra apansız bir gece
yaşama sevincin dolduran gözlerimi
coşkunu çiçek dilinde anlatmansa
yıllar öncesinden sevinçli bir şarkı sanki
saatlerin yağmurla sevişmesi
Gitmenin Vekalatini
Buralardan Verdim Ben
gitmenin vekaletini buralardan verdim ben
sana çürür tırnaklarım kumlanır gözlerim de
virajımın bedelini çok da keskin ödedim
zaman parmak izlerimi böylece siler
kendinden büyür rüyalarını satırlara bölen uyku
hiddetlenir çelişkilerle yürüyen ülser
sesimde belâları badanalayan korku
bu unutkanlığın gözleri kimin bakışlarını deler
1.
saçlarımızı aynı şarkıya kestiriyoruz
olumsuz cevaplar gibi düşmekte dilimize ölüm
ceplerimiz neden mesajsız
gözlerimizde metal şıngırtılar karavanı
içinden geçtiğimiz
silik yüzlerini gömdüm zamanın
bir yerinden savrulup gelen
kırık algı yanılsamalarının
kapıları gözbebeklerimin içine
açıldı ve kapandı
telkinlerden bir sürgüyle
haftaların ayların tutsaklığını büyütüyor
çaresizliğin aklını yırttığında
çıplak bir gülü öpüyorsun
yarını ertesi güne yamayarak
yeni bir sabahın peşine düşüyorsun
yüzünü yerden toplayarak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!