Tamam sustum,
Konuşmuyorum...
Sormuyorum dahasını...
Artık gözlerim sorsun,
Onlar anlatsın yutkunmadan, bir şeyleri gevelemeden...
Hayal bile olsa...
Bir avuç gül yaprağı
Masanın üzerinde
Ve
Bir kaç tane mum vardı yine.
Müzik durmadan çalıyordu,
Herşey hazırdı yine.
Bilmez elbet;
ayazını içine çekmediyse,
soğuğu içine işlemediyse.
Gönlündeki efkarı dağıtmayan bilmez,
ikinci kadehten sonra gözyaşı dökmediyse.
Düğün konvoylarındaki neşeyi,
Sen giderken,
'Dur' diyemeyen dilime düşman,
sustum hep,
yorum bile yapmadım aşka dair,
gönlümün haykırışına kulak vermedim,
her gün çığ misali taşmayı aradım...
Rüzgar bile esiyordu,
Esiyor üşütüyordu.
Yağmur yağarken ıslatabiliyordu,
Söndürebiliyordu bendeki ateşi.
Hüzün bile mutluydu,
Buruk ta olsa bir tadı vardı,
Sana geldim, sensizlikten…
Yokluktan, zorluktan değil,
Yokluğa, zorluğa geldim.
Sevince, üzüntüye değil,
Acıya, hasrete geldim.
Geceye, gündüze değil,
Birden uyandım
Tüm dalgınlığımdan
Kaç saattir,
Nedendir bilmeden
Nereden nereye bile gittiğimi.
Uzanıp ellerini
Dün geceydi,
Ansızın sarılmışım hayaline;
Çocuğun annesine sarıldığı gibi,
Uyumuşum koynunda,
İçime çekmişim kokunu,
Hiç uyunmak istememişim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!