Mustafa Kemal'den Mektup Var

MUSTAFA KEMAL'DEN MEKTUP VAR

Görüyorum hala yas tutuyorsunuz On Kasımlarda
Boy boy resimlerim duvarlarda.
Ağıtlar yakıyor, övgüler yağdırıyorsunuz durmadan
Nutuklar atıyorsunuz günlerce, söylediğinizi anlamadan.

Bırakın boş sözleri, yeter yıllarca söylenen ninniler uyanın!
Bilimde, sanatta, sporda öncüsü olabildiniz mi dünyanın.
Adımı anmasın, çalışmayan beyin, sevmeyen yürek, işlemeyen el
Beni sevmenin yolu vatana hizmetten geçer.

Neyi beklediniz yıllarca, hani nerede yaptıklarınız?
Yeterince besleyebildiniz mi, gülüp oynuyor mu çocuklar?
Var mı herkesin aşı, işi, bana ondan haber verin
Sonu ne zaman gelecek vakitsiz ölümlerin.

Hani karanlıkları aydınlatacak, yeterince öğretmen, okul?
Hala mı var; susuz köyler, çorak dam, toprak yol.
Nasıl özgür düşünür; yazmayan el, okumayan kafa
Uzaylar fethedilemez, oturmakla, yatmakla.

Kendinize göre yorumladınız ilkelerimi senelerce
Çıkarlarınız kadar yakın oldunuz, Atatürkçülüğe, Atatürk’e
“Ne mutlu Türk’üm Diyene” demekle mutlu olunmuyor bilin
Yazık! Hala anlamını kavrayamadınız sözlerimin.

CELAL ATAY