Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Hayatıma giren tüm kadınların iki heceliydi hep adları, tesadüf...Başlangıçta bir metafor,kendi iki yakasından ayrı,bitişiğine uzanan hayallerimin yakın geçmişinde, anlamını yitiriyor çoktan anılar.Şimdi ben olmayı hiciv sayabilir cümlelerim,dahası Eylüle hapsedebilirim tüm hicazkar besteleri.Oysa bir gülüş nede çok yakışırdı gözbebeklerine meleklerin,suru üflenmeseydi ömrümün belki bir kaç şiir yazabilirdim kanatlarındaki bahara...
