İstanbulda bayram bir başkadır.
Camiler dolar taşar sokaklara.
Sesler yükselir minarelerden,
Allahu ekber Allahu ekber,
Lâ ilâhe illallahu vallahu ekber.
Bahçede gülsen bülbül konar dalına,
Zakkumsan sinek üşüşür yaprağına.
İstersin her şeyi lakin muradın olmaz.
İmtihan dünyası bunda kararın olmaz.
Allahı zikretmeyen dile,
Hakikatı görmeyen göze,
Secde etmeyen yüze,
Temellük etsen ne olur!
Yalan, dedikodu dildeyse,
Asr-ı saadetten verilen müjdeydi.
On binler şehadet şerbeti içti.
Medeniyetin beşiği, belki zirvesiydi.
O İstanbul, bu İstanbul değil.
İmparatorluk yıkıp imparatorluk kuran,
Bir yara açılmış kalbin ortasında,
Biri “var” der, biri “belki yok.”
Gecenin en sessiz saatinde,
Susar bilim, bağırır korku,
Fısıldar kalpten bir ses:
“Ya varsa?”
Kainat kitabına baktımda bugün.
Her şeyde bir nizam, intizam var
Hikmetle yaratılan her bir sanatta,
Bir mühür, bir imza, bir turrre var.
İncir çekirdeği koca inciri taşırken,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!