İnsanlık, gerçeği ve hakikati özler,
Ama ağızlar suskun, parantez içinde sözler.
19 Ocak 2003
Unutmanın ilk hecesidir geçen zaman
Ve kelime tamamlanmadan geri dönerim
Aynı bardağın içine koyduğumuz aşk ile
Her sabah seni içtim, gelince de içerim.
Bir dalga çıksın istiyorum devler gibi
Bu dünya yaşanır her şey gelir ve geçer,
Ömürler kısalmış artık elbet gelir mahşer.
Ayağına bir taş takılır cennet yolunda,
O sıra benim ismim belirir kolunda.
Burçlardaki Terazimiz kaldıramaz bu yükü,
Özlüyorum akıla gelebilecek tüm nesneleri,
Özellikle sevdiklerimi, beni sevenleri ve özleyenleri,
Bazı günler kar yağıyor ve ardından güneş açıyor,
İçimdeki buzlar eriyor, bir taraftan içim soğuyor.
Bir çok iş var bitmek bilmeyen ve önümde bekleyen,
'Bir sonumuz olsada artık ağlatmasak' diyen.
Yolda gelirken, bir evin yanında belirdin.
Üç harflidir dedim, irkildim.
Ama sen beş harfliydin.
O gördüğüm beş harfliydi eminim.
Şizofrenim tutmadı!
Kümelere ayrılmış küpler gibi,
Her birimiz oyuncak olmuşuk.
Yerleşecek kovuk bulamayınca hayatta,
Sokaktaki çöpler gibi kalmışık…
27 Eylül 2004
Uyanıp başımı kaldırdığımda,
Biri tutacak elbet elimi,
Ben de o tek kişiye vereceğim,
Hayatımın, aşkımın gülünü.
Dağdaki kar sadece esinti olarak kalır,
Aklım içi sıvı dolu işe yaramaz bir şişe,
Buraları da Anadolu, hele bak sen şu işe,
Oğlum bul sen de şöyle dönecek sağlam bir köşe,
Sen kendini üzme kır çiçeğim, geleceğim.
Seninle kocayıp, seninle beraber öleceğim...
Bir yangındır bendeki ve ben de bir sobanın tıkanmışlığı var.
Cayır cayır yanan aşklarımın dumanı bile çıkamıyor!
Kimse diyemiyor benim için 'Ateş olmayan yerden duman çıkmaz' diye.
Bu yüzden kimse bilmiyor...
27.02.2011
Eskilerin verdiği çekim uydum gibi etrafımda, aşka dönmekte
Çocukça olduğumu düşünenlerin varlığından haberdarım
Evet! Hala buğulu camlara kalpçikler çiziyorum
Her şeye rağmen hala çocuk gibi sevebiliyorum...
01.03.2011
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!