Aldığın nefes doldurmaz içini
Nefessiz kaldım sanırsın
Daha çok,daha çok çekersin içine
Yinede dolduramazsın
Eksiksindir
Birşeylerin kopmuştur yerinden
Seni şiirlerimde yaşatıyordum
Ne kadar yanılmışım
Meğer şiirlerimi sen yaşatıyormuşsun
Şimdi ancak seni yazabiliyorum
Bir nehri kağıda döker gibi
Bir nehirki yatağını bulmuş
Belliki seninde gözlerin dalaşmış karagece ile
Kimimiz sandalye tepesinde kimimiz yatak köşesinde
Bazı gün sabahı bazende geceyi çekeriz iple kerelerce
Birimiz bir yıldızın ışığına tutunur ötekimiz ayın çengeline
Sen kahkahanı yutarsın bense çığlığımı
Gün olur kendini geceyle seyreltirsin
Karşında bu kadar titrek duruşum günahtan değil
Heyecanlı olmadığımı söyleyemem
Ama heyecanım korkudan değil
Aylar değil sanki yıllardır içimde taşıyorum O'nu
O koca sevgiyi
Şu küçücük kalbe nasıl sığdırdın bilmiyorum
Dilimin tek dileği iyi demek
ilim izin vermiyor.
Yaşamak güzel şey demeyide
Dilim hiç istemiyor.
Hayat bir oyun derler ya kimileri, oynadıkça canım yanıyor.
Ben arasamda bulamazdım daha iyisini
Sen en doğrusundan koydun teşhisimi
Gözlerinin ışığı sönmüş senin
Doğru,gözlerimin ışığı söndü
Yapandan daha iyi kimbilir sonucu
Öyle bir karanlıktaki ruhum tarifi yok
Her sabah yeni bir savaş başlıyor
Geceyle girilen savaş bitmiş gibi
İşte gün yine aydınlanıyor
Gündüz gölgeleri düşüyor peşime
Kalbimin atışı bedenimi sarsıyor
Gözlerim her yerde suretini ararken
Lafta çok ederizde ya özde
Kıymetini bilmediklerimize yanadururuz
Dilimizden düşürmemek yerine
Düşünmeyi düşünmekten yorgunuz
Bir ağaç düşün yaprağı yok,meyvesi yok
Bir deniz düşün takati yok,dalgası yok
Aklıma gelince o ilk görüşüm
Bir tek kelimen,bir tek gülüşün
Dolmaya başlayınca içime hüzün
İnan seni çok,çok seviyorum
Sensizliğimde boğulup taştığımda
Sana seslendim kerelerce
Uçurumun kenarından
Direnemedim sensizliğe
Seni dilendim senden
İhtiyacım vardı can gibi
Muhtaçtim iki kelimene
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!