En uzun geceydi yokluğunda
Karanlık ve soğuğun ortasında
Kapanan gözlere inat
Hayalinle başbaşa...
Günlerdi bir bir eriyip giden
Hayati anlamak ne kadar zor geliyor degil mi?
Onun senden anladiklarini çözmek daha zor aslinda
Türlü oyunlar var çünkü hayatta
Seni hep bunlarin içine itiyor
Kaçmaya,kendin olmaya çalistikça seni yakalamaya çalisiyor
Yaşıyoruz ama nasıl?
Hep eksik,hep yarım.
Yasamak bu mu sence...
Gerçekleri görmek zorunda olmak.
Sadece Hayatta kalmak mı nefes almak...
Bugün içimde vardı bir üzüntü
Sanki hiç olmamış gibi
Unutulmuştu yaşananlar çünkü
Kalpler kırılmış,dudaklar susmuştu
En çok dokunan ise gözlerindi
Hayat bizi neden anlamıyor sanki
Neden hep zorluklarla geliyor üzerimize
Peki biz,biz anlayabiliyor muyuz hayatı
Düşünüyor muyuz hiç olup bitenleri
Bir yerde saklanıyor mu yaşananlar yoksa hayat gerçekten boş mu
Hayat ellerini sallıyormuydu acaba
Geride bıraktıkların arkasından
Yaşananları saklıyormuydu bir yerde
Siliyormuydu yoksa hafızalardan
Aldığın en güzel hediyeyi hatırlıyor musun?
Biliyorsun,sonsuzluğa uzanan bir yolun başlangıcındayız
Kimi zaman ilerliyor kimi zaman yerimizde sayıyoruz.
Ne ilerlerken ne de beklerken unutmuyoruz
Bir umuttu insanı yaşatan bunu çok iyi biliyoruz.
Şimdi belki sıkılıyorsun
Serin bir sonbahar akşamıydı
Zaman her zamanki gibi akıp gidiyordu
Ama ters giden bir şey vardı bu kez
Vakit gelip zaman durunca
Geçmeyen ânı yaşadı herkes
Kasımda aşk gerçekten faklıymış galiba
Yağmurda yürümek ise bambaşka
Biliyor musun? ıslanmak hiç koymuyor insana
Yanında sevdiği de varsa
Aslında yanımda sen yoktun bugün
Sebebini hiç bilmiyorum
Neden burdayım ve neden yazıyorum
Ama hayat ilginçti ve o an
Aklıma ilk seni getirdi
Açıklama bulamıyorum düşündükçe
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!