GÖNÜL AYNASI
Ben beni bileli, yazarım şiir.
Dostlarım derler ki, Mustafa şair.
Bir tarif yap derler, şiire dair.
Şiire tariftir, gönül aynası.
Gönüldeki Sevgiliye
Nigarı dilsin, bilir arz ve tüm asuman.
Necatı aşk dileyip, etmedim el aman..
Öyle bensin ki bende, canda can gibisin.
Önceden hiç seyretmemiştim televizyon falan.
Bizim köyde yoktu ki…..
Ama var olduğunu duymuştum,
Biliyordum televizyonun varlığını.
Cama bakınca ayna gibi görürmüşsün dünyayı.
Tıpkı aynada kendine baktığım gibiymiş.
HİTLER GELDİ AKLIMA
Zalimi sevmedim asla ömrümce.
Mahzun olup da ağladım mazluma.
Gazze’ deki katliamı görünce,
KUDÜS’ÜN EBABİLİ
Kalk, ey Cennet mekan,
Kalk, ey,mekanı cennet olan,
Kalk, ey Abdülhamit Han.
Kalk da bir bak....
Evrenseki
Ne evrenköy kaldı ne seki,
Birlikten doğar diye kuvvet.
Bir şehir oldular,köy ne ki.
Evrenseki,dünyada şöhret...
EŞİN BULUNMAZ ANNE
Anlata anlata bitiremezdi annem.
Annesinin boyunu, güzelliğini, iyiliğini…
Anlatan annem olduğu için doğrudur,
Ne varsa anlattığı.
YAŞASIN CEHENNEM
Zalimler, zulmü kar bilmesinler diye,
Bunca zulme karşı, gülmesinler diye.
Mazlumlar orda da üzülmesinler diye.
Yaşasın, tüm zalimler için cehennem.
EY TÜRKOĞLU!
Gökten inmedin zembille,Adem’dir atan.
Adem’in torunu Yafes’tir, senin baban.
Gözlerin gözlerime değdi
Seninle aramızda olsa da uçurum.
Gözlerin gözlerime değdi bir kere.
Uğruna inan kul olurum.
Gözlerin gözlerime değdi bir kere.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!