Kaderime yazılmış senden acı çekmek
Tek tesellim oluyor her akşam içmek
Vursalar beni binbir yerimden
Son nefesim de bile yok senden vazgeçmek
Vursalar pırangalara seni sevdiğim için
Bedenimde canımsın
Damarında kanımsın
Sen benim son şansımsın
Bunu sende bilmelisin
Sende beni sevmelisin
Güneş gibi ay gibi
Verirsin bana ışık
Seni gördüm göreli
Oldum sarhoş bir aşık
Deredeki sular gibi
Yağar yağmur kokar toprak
Eser rüzgar düşer yaprak
Üstümü örterse bir kara toprak
Sen ağlama sırma dişlim
Sen ağlama nakış gülüşlüm
Kanatsız bir kuş idim
Uçmasını sen öğrettin
Boşlukta yüzen biriydim
Sevmesini sen öğrettin.
Doyurdun beni aşka
Gönlüm bir garip kuş oldu elinde
Bir sitem çıkıyor her ötüşünde
Yıllarca sevgilim iz sürdüm peşinde
Sana geliyorum sevgilim sana
Gönderdim sana gönlümü hediye
Ey, hasretimin sultanı
Gözündeki o yaşları
Merhem olsun sür yarama
Tabibler suküt eder
Bulamazlar aşka çare
Elimde değil sensiz olmuyor
Alışmışım sana yerin dolmuyor
Söndü ışığım sabah olmuyor
Kederden gönlüm huzur bulmuyor
Nerdesin canımın can dostu, nerde
Biliyorum hep bekledin
Bu çocuk nasıl büyüyecek
Yemedin yedirdin
Giymedin giydirdin
Şimdi sıra bende babam
Kara gözlerin yaşlar dökmesin
Acı keder ömrümü sökmesin
Mutsuzluk seninde boynunu bükmesin
Ben razıyım acılara, yeter ki sen mesut ol
Sevme başka acı çeker durursun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!