Trabzon toprağım aşım hatıralarım
Uzaklarda hasretim gönül membaım
Bir iklim tarihten, içimde kalp odağım
Harekettir hayattır hissedilir derinden
Nefesim olur düşlerime
Çok ümitli olmak isterdim.
Gelecek filiz filiz gençlerim.
Ben sevgiye aç bir öğretmenim.
Severim sevmeyi öğretirim.
Ümidim kırık, perdeler örüldü aramıza.
Mutluyum bugün çok serinden
Meğer esirmişim sana ta derinden
Unuttum gözlerini dağıttım büyünü
Uzak düşürmüşsün beni kendimden
Memnun musun bendeki eserinden
Konuştukça uslubumuzdan vuruldu.
Her söylediğimize mazeretler uydurdu
Anlaşılmadık boşa kürek çektik sanırdı.
Ahkam kesen kendi cephesinden banırdı.
Elhamdulillah nice zihinler aydın bugün.
Nicesinin hâlâ bakışı baygın bugün.
Yaşamak sessiz bir çığlık gibi
Hem içten içe haykırarak yaşamak
Hem sesini kimseye duyurmamak
Basamak basamak yürümek sokaklarda
Sevdayı hasreti içten içe derince yaşamak
Ölüm var, uzaklarda bilir insan
Çiçek çiçek bezenmiş yine yeryüzü
Yemyeşil her taraf, bayırı çayırı düzü
Baharda renk renk olur her şeyin özü
Kalpten söyletir insana en güzel sözü
Yaşamayı özledim dünya sona giderken
Geldik gidiyoruz dünyadan
Doymuyoruz yaşamaktan
Gözümüz hep yukarlarda
Özümüzü fark edemiyoruz
Oysa kaçışımız yok ölümden
Yaratanın insanlığa tuttuğu ışıktır Kur'an
Var mı hiç onu hakkıyla gerçekten okuyan
İnsanoğlu nedendir boşuna tartışır durur
Kur'an der sünnet der her tarafa buyurur
Açıktır yeter ki oku bir öğüt alacaksan
Sustum, çünkü söz yetmiyordu.
Kelimeler dar geliyordu hakikate.
Bir ömür, başkasının cümlesiyle olmazdı;
Ve kendi adıma bir yöneliş olmalıydı özümde.
Bir gün...
Sanki zamana dışarıdan bakar kişiyim
Olmuş olacak ve olguyla yaşar gibiyim
Şimdi konuştuklarımı kaybetmişim de
Yarından bugüne hüzün duyar gibiyim
Çok garip bir duygu tüm anları yaşamak
Hayatı görmüş ölmüş ve yaşar gibiyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!