Yolculuk sürüyor hala
Aynı yolun üzerinde olmasakta
Sen bir yolda ben bir yolda
Yürümeye devam ediyoruz
Biliyorum ki tek başınada olsak
Hani hep sorarsın ya
Seni ne kadar sevdiğimi
Sevginin ölçüsü yoktur be gülüm
Aç kollarını çocuklar gibi işte o kadar
çık dışarı sevdiğim
Kahverengi gözlüm
Sarı saçlım pamuk yüreklim
Sevdiğim kadınım
ben çobanım gülüm
Gülü koklarken dikeni batarmış
Gözlerim yakını seçemez oldu
Sözlerim o yare geçmez oldu
Sevda dedikleri başımda yeldi
Essin bakalım sonuna geldi
Saçların güneş miydi beni yakan
Gitsem diyorum çok uzaklara
Yitiklere karışsam yok olsam diyorum
Uçsam sonsuzluğa
Farkıma varan anlayanımmı olur
ÖYLE BİR HÜZÜN ÇÖKER İÇİME
SEN AKLIMA GELDİĞİN ZAMAN
SANKİ BİZ AYRILMAMIŞIZ
DÜN BERABERMİŞİZ GİBİ ÖZLERİM SENİ
TAKVİMDEN O GÜNÜ YIRTASIM GELİR
Yıllar önceydi bir şiirimde
Köylününde sevecek bir ayşesi
Fatması vardır demiştim
Şimdi benimde sevdiğim bir ayşe
Hem köylü benim gibi
Söz verdim ağlamayacağım
Aşkı yüreğimi yaksada
Hıçkırıklar böğazıma düğümlensede
Söz verdim ağlamayacağım
Ferhat dağları deldide ne oldu
BEN SEVERKEN SEVMEDİYSEN
FERYADIMI DUYMADIYSAN
BİR VEFASIZA DÜŞTÜYSEN
SUÇ BENİMMİ OLUYOR
BEN AĞLARKEN GÖRMEDİYSEN
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!