Yılgın bir sestir hayat
Çocuğuna ağlamayan üvey bir baba
Utançları yaymada deli bir rüzgar
Ve olup bitene göz kapatan bir komşu
Avuçlarımda hoyrat bir akşam
Bir gölge bir koku var toprağının koynunda
Toprağın ki üzerinde bir işarettir sevgiliye koşan
Tüm zamanların ihtiyaç duyduğu bir iklimde
Kutsallığını ilan etmiş bir bitki gibi yeşerdin toprakta
Böylesi bir kutsallığa acıkmıştı cihan
Hüznün bütün koşulları hazır artık
Yüreğim aydınlığını yitiriyor usul usul
Nedenini bilmediğim bir keder acısı
Ve akıyor yalancı maviliğinin damarlarından...
Ezilmiş bir gül hüznü var yüreğimde
Gelirsen eğer
Bir ay doğar geceme ve sen ışıldayacaksın
Sen kokacaksın yağan yağmur kokusunda
Çiçekler senle duracak bahara
Ve senle gülümseyecek çocuklar hayata
Senin varlığınla tutundum hayata
Toza dumana varlığın için karıştım
En çetin kışlarda senin için direndim yaza
Bir seher vaktinde senin için şakırdadı bülbüller
Ey sevgili sensizliğin yeri boş kaldı
Dün gece dolaşırken eski bir hüzün sardı beni
Davetsiz misafir gibi, aniden kapımı çalıp geldin
Tam da unutup volta atarken sevinçlere doğru
Bulutların üzerimde tekrar yağmur olacağını düşünmemiştim
O uzak kalabalık şehirler gibi düşerdin aklıma
Dönüp bakamıyorum geriye
O senli benli aktığımız düne
Delice esen bir rüzgar gibi
Savrulup toz bulutu oldu hatıralar
Hasret yakan bir türkü gibi
Sen gül idin,bülbül idin mazlumun dilinde
Sen aşk idin,sen güzellik idin aşkı mest eden
Sen olmasaydın efendim, sen kokmasaydın cihan
Gönül yurdumuzda hastalara kim olurdu merhem
Sen kainata efendi, kainata merhamet idin
Kaç yıl etti içimde büyüyen bir matem idin
Kaç mevsim etti yağan hep yağmurdun
Karlar bastı sonra yağmuru
Sen dönmez oldun
Sevgi ve bahar kokan bir aşkımız vardı
Tam göğsünüzün ortasında bir yeriniz acıyacak
Evinizin dar olduğu sizi kaldıramadığını fark edeceksiniz
Sokaklara caddelere fırlayacaksınız belki
Ama onlar da dar gelir size
Birileri size bir şeyler anlatacak durmadan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!