SEVDA BAHÇESİNDE GÜL ÖĞRETMENİM
Bilgi bahçesinin gonca gülleri
Sevdaya mühürdür bil ÖĞRETMENİM
Bazen bülbül olur tatlı dilleri
Sevdayı konuşur dil ÖĞRETMENİM
SEVDA OTAĞINDA YAŞAMAK GAYE
Yürekteki sevgi parlarken gözde
Yaşamak bir başka, hayat bir başka
İnsanı yüceltmek olunca özde
Yaşamak bir başka, hayat bir başka
SEVGİ GÜNEŞİM
Güzeli aradım sonuna kadar
Mihmandarım, öğretmenim, güneşim
Aydınlık yarına adaklar adar
Mihmandarım, öğretmenim, güneşim
SEVGİME SULTANSIN SEN ÖĞRETMENİM
Yaşanır seninle sevdanın hası
Sevgime sultansın sen öğretmenim.
Sensizlik içimde gönül yarası
Sevgime sultansın sen öğretmenim.
ELVEDA DEMENİN ZAMANI ŞİMDİ
Şiran’dan Ayrılırken:
Şiran dedim Şiran bir nazlı belde
Elveda demenin zamanı şimdi
ŞİRAN DEĞİL ADIN ŞİRİN OLMALI
Adın Şiran amma, diyorum sana
Şiran değil adın, Şirin olmalı.
Haykırsam âleme, desem cihana
Şiran değil adın, Şirin olmalı.
SONBAHAR SON GENÇLİK ÇAĞI
Yapraklar sarardı sonra döküldü
Ağaçlar bir anda döndü üryana
İncir ağacında öten bülbüldü
Terk etti sılayı, küstü cihana
SORMA SEBEBİNİ GELİVER HAYDİ
Kurur gözpınarı akmıyor suyu
Sorma sebebini geliver haydi
Vuslatı düşlerken değişen huyu
Sorma sebebini geliver haydi
Türkiyem
Türkiye sevdalısı İ. Ethem ÇİMEN’e
Karadeniz kemençeden saz çalar
Şen bakışlı, şakrak dilli Laz çalar
TÜRKÜLER
Elini kulağa atmaya görsen
Sevdanın burcuna konar türküler
Vuslata erince saçını örsen
Gözlerden sevdayı sunar türküler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!