Toprak soğudu sen yoksun
Cemre düşende sen yoksun
Seneler birbirini kovalarken
Hayatımın gülü sen yoksun
Çiçekler açtı sen yoksun
Bir sevgi oldu kalbimde
Sonsuz yeşillik içinde
Tek taraflı aşk benimki
Şu masum bedenim de
Sahte değil gözyaşları
Sanki hüzün ve gam içimde
Kalbim dağlanır ki peşinde
Sahte gözyaşları mı vardı
Senin sevdanın eşiğinde
İçim ile konuştum bugün
İçim içimi yedi sabaha kadar
O konuştukça bir iç çektim
İçim acıdı kemiklerime kadar
İçimde kalmıştı çoğu şey
Şair olmak için çok şey yaşadım
Şiir yazdım, kelimelerle dans ettim
Bazen güldüm, bazen ağladım
Aşksız şiir, tuzsuz yemek misali
Seni hep mısralara serpiştirdim
Ne zaman büyüdü bu aşk?
Farkında değilim!
Ben seni çok sevdim.
Umrunda değildim!
Uzun uzun bakışlarım vardı
Benim değildin!
Söz sazında türkü oldu
Sen kalbe girdin aşk oldu
Senden bana bir çay geldi
Böyle bir çay sevmedim ben
Sohbet , muhabbetle doldu
Sazdan name çıkar dilden söz
Seni gören bir çift göz
Gönlüm olmuş kızıl köz
Duy artık sevdamı EVREM
Yatağım soğuk,gecem karanlık
Bozatalan dağlarından aşağı
Kazova'yı yukarıdan izleyin
Büyüleyici şu güzel köyü
Gelin bir ziyaret edin
Yemyeşil arazisi, dağı ve ormanı
Hey onbeşli onbeşli
Nereye gidiyorsun
Arkana bakmadan bağırıyorsun
Vatan! Vatan! Vatan!
Yok mu sizler gibi şanlı yatan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!