Sen benden gittin ama,
Ben senin yanından ayrılamadım.
Bir tek bana uzaktın,
Ben senin yanından ayrılamadım.
Er savaşını unuttu,
Sen benim en hüzünlü yanımsın.
Otur dinle bir kez olsun beni...
Tam karşıma otur eskisi gibi gözlerinin derinliğinde arayayım kendimi. Kahvenin kıskandığı gözlerinde boğulayım ellerimi kaldırıp yardım çığlığı atayım sonra bir el gelip çıkarsın beni o karanlıktan işte o an kendimi sende bulayım.
Sen benim en kederli yanımsın.
Sana bir sır versem,
Eğilip kulağına, zamandan kaçırsam seni...
Sana bir sır versem,
Korkuyorum, ya seni kendime söylersem...
Çok yorgunum…
Seni özlemek gibi birkaç derdimi içimde barındırıyorum. Hiç gitmiyor gözümün önünden bazı yaşanmışlıklar. Saçını okşayışım, omzuma uyuyuşun, kokun, ellerin, yüzün...
Büyük bir savaş veriyorum içimde sana karşı. Bir yanım senin ilk halin, aşık olduğum halin; öbür tarafta ise kırgın olduğum son halin merhametsiz, sevgisiz, acımasız. Büyük bir mücadele içine girmiş. Meydan savaşı gibi her taraf kan revan… Ama biliyorum savaşta hile yapan kazanıyor. Kırgın olduğum ilk saldırıyı yapıyor. Bana yaptıklarını, içimde ki çocuğu öldürüşünü, hayattan soğuttuğunu, beni hasta edişini, en kötü halde bırakışını, beni ölüm ile kalım arasında seçim şansı tanıyışını…
Aşık olduğum halin en büyük hileyi yapıyor uzaktan sadece gözlerime bakıyor. Gözlerinden anlıyorum bana anlatmak istediklerini. Bütün yaşanmışlıkları gösteriyor bana, şefkate olan ihtiyacımı, ellerimden tutuyor ağlama diyor, göğsüne yaslıyor beni, saçlarımı okşuyor, ezberlediğim parmak izini sakallarımın arasında oynatıyor sonra sarhoş eden kokusu burnuma geliyor unutuyorum her şeyi tüm yapılanları kafamı kaldırdığımda ise kahvenin kıskandığı gözlerinin içine hapsoluyorum.
İşte o an bitiyor tüm savaşım…
Ölüm sessizliği bürümüş her yanımı
En ufak bir ses, bir ışık yok.
Beni kocaman dünyaya bağlayan
Sebeblerim tükenmiş.
Sen dışında...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!